Winkelcentrum Ussen in Oss heeft er sinds juni 2018 een klein walhalla voor de zoetekauw bij. Een strakke winkel met mintgroene elementen waar achter de toonbank honderden kleurrijke chocoladebonbons je roepen om opgegeten te worden. Kersverse franchise-onderneemster Melissa is niet flauw. Je mag na je aankoop altijd nog een bonbon proeven. Een ambachtelijke bonbon, afkomstig uit het atelier van Visser Chocolade in Limburg.
Wat was voor jou de trigger om je eigen zaak te starten?
“Op mijn zeventiende wist ik al dat ik wilde ondernemen. Het bloed kruipt wat dat betreft waar het niet gaan kan, want mijn vader had ook al vroeg zijn eigen zaak. Een bedrijf in airco’s waar mijn vader en moeder al zo’n dertig jaar hard voor werken. Ik weet dan ook niet beter. We hebben lang een zaak aan huis gehad, dus mijn moeder was altijd in de buurt. Maar ik weet ook wel dat zij dan ’s avonds nog ‘even’ ging werken. Het hoort erbij. Ik heb veel van hun manier van ondernemen meegekregen. De pieken én de dalen. Ik heb altijd geweten dat ik op een dag ook mijn eigen zaak zou hebben.”
Waarom koos je voor een zaak in Oss?
“Eerlijk gezegd heb ik ook gekeken naar Den Bosch, omdat de chocolade die ik verkoop een luxeproduct is. Iets waarmee de stad Oss niet per definitie wordt geassocieerd. Maar toen dacht ik: waarom zou ik naar Den Bosch gaan? Ik ben een echte Osse, mijn netwerk ligt hier en wie zegt eigenlijk dat Oss niet klaar is voor luxe? Soms krijg ik wel opmerkingen van mensen: ‘Poe, ik zou het niet doen hoor, in Oss.’ Maar ik ben ervan overtuigd dat Oss er klaar voor is en dat arbeiders-imago best eens van zich af mag gooien.”
En hoe is dat, ondernemen in Oss?
“Ik heb heel fijn contact met de ondernemers op winkelcentrum Ussen. Je maakt een praatje met elkaar en helpt elkaar als het nodig is. Ik hoop me binnenkort ook aan te sluiten bij een ondernemersvereniging om die verbinding met andere zelfstandigen in Oss te vinden. Wat ik fijn vind, is dat de lijntjes met de gemeente heel erg kort zijn. Ik had eerlijk gezegd verwacht dat het wel even zou duren voordat er contact was, maar ze zijn over het algemeen heel snel en denken bij de gemeente goed met je mee als ondernemer. Bijvoorbeeld over de bankjes die ik voor de deur wilde zetten. Ik kreeg er heel snel toestemming voor. Heel fijn omdat ik in de zomer ijs verkocht en mensen dus lekker op de bankjes een ijsje konden eten.”
Waar lag de grootste uitdaging tot nu toe?
“De openingsdag. Hoewel ik keihard gewerkt had om alles op tijd af te krijgen, enorm veel hulp heb gehad van mijn ouders en opa en oma bij het opknappen van het pand en de voorbereiding goed was. Ik had gewoon ineens plankenkoorts en was bang dat ik het allemaal niet aankon. Toen heeft mijn vader wel advies gegeven: ‘Dat is normaal’, zei hij. En vanaf dat moment viel alles mee. Ik ben nu dan ook iedere dag gelukkig dat ik naar mijn werk – of eigenlijk mijn tweede ‘thuis’ – mag en mensen blij mag maken met lekkere chocolade.”
Moet je ook veel laten als jonge ondernemer?
“Best wel. Vooral op de vrijdag, wanneer het koopavond is. Feestjes en drankjes met vriendinnen moet ik dan weleens afslaan, omdat ik echt wil dat de winkel op orde is. Soms heb ik het gevoel dat ik op sociaal gebied wel wat dingen mis. Maar daardoor geniet ik wel meer van de momenten dat ik wél iets leuks kan gaan doen.”
Als je één tip mag geven aan nieuwe jonge ondernemers…
“Laat je niet gek maken. Denk over alles goed na. Een cliché, maar wel waar: waar een wil is, is een weg. Je moet er alleen wel iets voor doen.”
